Շաբաթվա ընթաքում շախմատի դասի ենք մասնակցել, խաղացել ենք կառուցողական խաերով, նկարել ենք դդումներ, տարազներ, գորգեր հայկական զարդանախշերով։ Ազգագրության փառատոնի համար տատիկիս հետ ձայնագրած բարբառով հեքիաթ ենք լսել։ Կարդացել ենք Մտքերը սառչում են ոդում։ Շաբաթն ամփոփեցինք ճամփորրդութամբ դեպի Ջրվեժ անտառապարկ։ Այս ձմռանը այդքան շատ ձյուն չէի տեսել, ինքնամոռաց սկսեցինք խաղալ, թավալվել, սահել, ձյուն կերանք։
Երկուշաբթի օրը 3-4 դասարանի հետ դաս ունեցանք։ Ընկեր Տաթևը մեզ համար կարդաց Ջանի Ռոդարիի «Ոչ մի բանից մարդուկը» և «Ոչ մի բանից հեքիաթ» հորինեցինք և նկարեցինք: Շաբաթվա ընթացքում հասցրեցինք կարգի բերել մեր բլոգները, նկարազարդեցինք ռւսերենից թարգմանած բանաստեղծությունը, քանդանդակի դասին մասնակցեցինք, ընկեր Իվետայի հետ քարտեզագրություն սովորեցինք, ընկեր Ալինայի հետ առողջագիտություն սովորեցինք։ Այսպիսի հետաքրքիր շաբաթ ունեցա։
սկ առաջին կարգում լռություն է,
Պատուհանի մոտ՝ հարմարավետ աթոռին,
Նստած է ամերիկացի մի բանկիր,
Ծխում է հավանական* մի սիգար,
Նա ասում է.
— Ի՞նչ արժե ձեր
Հիասքանչ երկիրը:
Հսկիչը նրան է նայում
Աչքերը չկտրելով
Թղթե դոլարներից.
Եվ ասում է.
-Մենք ունենք երկիր,
Բայց այն, կներեք, վաճառքի ենթակա չէ:
«Մենք» ջոկատ․
Կարգախոս․
Միշտ քաջ և առաջ․․․
Խելացի և միշտ կարգապահ․․․
Մենք ամենակարգպահն ենք․․․
Մեր զենքը մեր գիտելիքն է․․․
Մենք իհարկե կերանք, կերանք, կերանք և մի կտոր էլ չմաց։ Հետո մենք հայտնվեցինք մեզ ծանոթ երկրում, Փարիզում։ Մենք տեսանք էյֆելյան աշտարակը, հետ եկանք նույն ճանապարհով Հայաստան։
Երբ հետ եկանք տեսան որ ամողջ Հայաստանը թխվածքաբլիթներից էր պատրաստված։ Մենք ամբողջ Հայաստանը կերանք, և մենք գեր դարձանք։
Մենք ետ գնացինք Փարիզ և տեսանք, որ էյֆելյան աշտարակը մարմելադներից է պատրաստած։ Մենք էյֆելյան աշտարակը կերանք և ավելի գեր դարձանք։ Մենք այնքան էինք ուռել, որ էյֆելյան աշտարակի չափ էինք դարձել։
Մենք ամբողջ քաղաքը տրորեցինք, և մարդիկ դարձել էին շոկոլադ, մենք նրանց կերանք և մեր փորերը տրաքեցին։
Արթնացանք երազից։
Մի անգամ Հայաստանում ես ու ընկերներս գտանք շոկոլադե ճանապարհ։
Մենք իհարկե կերանք, կերանք, կերանք և մի կտոր էլ չմաց։ Հետո մենք հայտնվեցինք մեզ ծանոթ երկրում, Փարիզում։ Մենք տեսանք էյֆելյան աշտարակը, հետ եկանք նույն ճանապարհով Հայաստան։
Երբ հետ եկանք տեսան որ ամողջ Հայաստանը թխվածքաբլիթներից էր պատրաստված։ Մենք ամբողջ Հայաստանը կերանք, և մենք գեր դարձանք։
Մենք ետ գնացինք Փարիզ և տեսանք, որ էյֆելյան աշտարակը մարմելադներից է պատրաստած։ Մենք էյֆելյան աշտարակը կերանք և ավելի գեր դարձանք։ Մենք այնքան էինք ուռել, որ էյֆելյան աշտարակի չափ էինք դարձել։
Մենք ամբողջ քաղաքը տրորեցինք, և մարդիկ դարձել էին շոկոլադ, մենք նրանց կերանք և մեր փորերը տրաքեցին։
Արթնացանք երազից։
Բարի գալուստ Նոյ Ղազարյանի բլոգ 